Dit is de eerste bijdrage van Miroesja Peeperkoorn aan het Ibiza Blog van Ibizavakantie.nl. Zij is al enkele jaren woonachtig op eiland en kent inmiddels alle ins en outs. Miroesja komt maandelijks met een blog over het leven op Ibiza, waar zij tevens de geheimen van het eiland aan het licht brengt.
Januari, een van de wandelmaanden. Middenin de perfecte wandeltijd op het eiland. Het zonnetje verwarmt je voldoende zonder dat je oververhit een klim hoeft in te zetten. Een prachtige wandeling met een vrij heftige klim is de wandeling naar Atlantis: volgens sommigen een verloren stad. Meer aannemelijk is dat het ooit een steengroeve was, waar het steen werd uitgehakt en per boot richting de oude stad werd gevaren. Daar werden de stadsmuren van gemaakt. Hoe het ook ontstaan is, het is een plek waar je je ver van de bewoonde wereld waant. Een andere wereld dan hoe je het Ibiza kent. Een plek om even in stilte te genieten van één van de meest bijzondere plekken van Ibiza. Misschien zelfs wel dé mooiste plek van Ibiza.
Grotbewoners
Je waant je op een andere plek op de wereld. De uitzichten tijdens de afdaling zijn zo mooi dat je er wel stil voor moet staan. De zon schittert op de zee, de rotspunten steken brutaal af tegen het groen van de bomen. Beneden zie je, tussen het eiland en de donkerblauwe zee, een stukje azuurblauw water: dat is Atlantis. Daar ga je heen. Het afdalen is een route waarbij je goed op je stappen moeten letten en je aan de omliggende bomen en takken kunt vasthouden. En dan, halverwege ongeveer, kom je langs de grotten. De grotten waar hippies leven. De bewoners wisselen zo nu en dan van plek. Er staan een paar sandalen keurig bij de ingang – klaar voor gebruik – en in een van de grotten hangen foto’s en ligt er een opgerolde slaapzak. Aangrenzend op een platte steen is er een altaartje met offers in de vorm van steentjes, bloemen, veren, kaarsen en haakwerk. Op de grotwanden tref je kleurrijk schilderwerk. Buiten liggen de asresten van een vuur dat onlangs een paar hippiehanden heeft moeten verwarmen. Je staat inmiddels op een mooi plateau dat zich perfect leent voor een korte pauze. Tijd voor wat water en fruit.
Mythe
Het laatste stuk van de afdaling ligt er het fijnste zand van het eiland. Meegenomen door de wind nodigt dit stuk van de route uit om op blote voeten verder te gaan. Vanaf daar duurt het niet lang meer voor Atlantis in zicht komt. Daar aangekomen kun je je opfrissen in het vierkante waterbassin en op de zijkanten kun je plaatsnemen om alles op je in te laten werken. Uitgehakte gezichten, schilderingen, creatieve rotsformaties. Het is een bijzondere omgeving en je kunt zelf kiezen of je gaat voor de mythe van de verloren stad of voor het praktische verhaal van steenwinning. Als het tijd is om weer terug te gaan, dien je je voor te bereiden op een pittige klim. Even een beetje zweten en de beenspieren laten werken!
Hoe kom je er?
Het is in de buurt van Es Vedra. Mocht je willen weten hoe daar te komen en het zelf te ervaren, dan doe je er goed aan om met een gids te gaan. Er zijn meerdere routes en het is wel zo fijn om in één keer goed te lopen. Er zijn verschillende wandelgroepen op het eiland die meerdere keren per jaar een wandeling richting Atlantis organiseren. Tijdens zo’n wandeling krijg je informatie en leer je ook nieuwe mensen kennen.
Ideale periode
De meest ideale periode om Atlantis te bezoeken is van oktober tot en met april. In de zomermaanden kan de temperatuur snel te hoog zijn. Vermijd dan in elk geval de middagzon. De klimroute terug in de hete augustusmaand is in elk geval niet aan te raden.
Dit artikel is geschreven door Miroesja Peeperkoorn
